Doei Thailand, Hallo Bali! Mijn laatste blogje vanuit Thailand (dubbel gevoel dit).

De laatste paar weken van een moduul zijn altijd stresssss & zo ook dit moduul hier in Thailand.. alle drie de rapporten af maken, fieldtrips afmaken en leren, veel veel leren. Omdat ‘ Koh Chang ‘ nog om mijn lijstje stond waar ik perse heen wou in Thailand (en ook omdat ik het min of meer beloofd had) heb ik er voor gezorgd dat ik al mijn schoolwork af zou krijgen. Het leer werk zou ik mee nemen, want zeg nou zelf.. leren op het strand in een hangmat of op mijn bed in een kamer waar de airco het vaak begeeft, dan kies je toch liever voor het strand.

Vrijdag ochtend zijn Lotte en ik 06:00 uur vertrokken vanaf ons appartement richting het drukke ‘ Victory Monument’. Vanaf daar hebben wij de van gepakt richting Koh Chang wat 6 uurtjes rijden is. Vanaf de pier (waar de ferry naar Koh Chang gaat) vaarden we in een half uur naar het een na grootste eiland van Thailand. Vooraf had ik op booking.com al een resort geboekt, en een resort was het zeker. Bij aankomst brachten ze ons naar een strandhuisje wat pal aan het strand lag (prive strand), een suuuper mooi uitzicht natuurlijk. Van anderen had ik gehoord dat er een tentje was op Koh Chang waar een Nederlandse man frikandellen en krokketten maakte, dus daar zijn wij die avond direct heen gegaan (Ja, na iedere dag Thaise eten voorgeschoteld te krijgen, vind ik dat dit mag).
De volgende morgen hebben wij een scooter gehuurd om het eiland te verkennen. Dit eiland is verreweg het beste eiland om met je scooter rond te rijden. De wegen zijn net zo goed als in Nederland en er zijn niet veel bochten, we reden daardoor wel bijna 80 km, wat niet echt de bedoeling was, maar daardoor hebben wij het wel gered om in een ochtend het hele eiland te verkennen. We kregen van de scooter verhuurder als tips dat we naar ‘ Long Beach’ moisten gaan en dat hebben wij gedaan. Om daar te komen moest je wel een kwartier lang door alleen maar brokken stenen rijden, wat natuurlijk hartstikke gevaarlijk is met een scooter. Op een gegeven moment was het zelfs zo erg dat mij scooter bleef haken en er op een gegeven moment van door vloog. Ik heb mij gelukkig er op tijd van af laten vallen, maar het had ook anders kunnen lopen. Eenmaal aangekomen bij Long Beach, snapte wij direct waarom wij hier heen moesten gaan, waauw wat een mooi strand en wat een helder blauwe zee, bijna net zo mooi als Maya Bay (Koh Phi Phi). Toen ik het water in ging lopen voelde het net alsof ik met mijn voeten in een bad stapte.. het water temperatuur lag tegen de 40 graden! Wil je dus af koelen in de zee, gaat dat ook niet haha. Het strand was vrijwel leeg en er was maar 1 huisje daar. Daar spraken wij de 2 bewoners van het huisje die vertelden dat dit gebied (nog) niet bekend is bij de toeristen en dat het daarom rustig is, heerlijk! Koh Chang is namelijk binnen 5 jaar helemaal veranderd van een rustig plekje tot een ware resort voor backpackers en toeristen, wat aan de ene kant wel jammer is. In de middag hebben wij lekker rustig aan gedaan en hebben we aan het strand gelegen van Lonely Beach en White Sand Beach J, ook hier was de zee warm! ‘s avonds was het de bedoeling om te gaan ‘ studeren’, maar net op dat moment bedenkt mijn laptop aka heethoofd, om er mee op te houden (ik heb ondertussen noodgedwongen een nieuwe gekocht met Thaise telkens, heel leuk!). De volgende dag hebben wij heerlijk aan onze prive strand gelegen en heb ik zowat de hele middag gekletst met een Nederlandse vrouw die stewardess is bij KLM. Ze heeft mij de hele middag verhalen verteld waardoor ik aan het einde van de dag levend verbrand was, oeps! Aan het eind van de middag moisten we helaas weer naar huis omdat wij de volgende dag weer school hadden.

Maandag, dinsdag en woensdag stonden alleen maar in het teken van school, maar gelukkig konden we na de tentamens op woensdag ochtend zeggen dat we ein-de-lijk klaar waren met school. Vanaf 11 t/m 14 april is hier in Thailand het SonKran Festival & dat werd woensdag middag al een beetje ingeluid.

Om 12:00 uur werd er gratis eten uitgedeeld en daar zijn wij Nederlanders natuurlijk wel bij. Na het eten werd er om 13:00 uur een soort van watergevecht gehouden. Eerst was het een beetje water over elkaar heen gooien, maar op een gegeven moment was iedereen kleddernat haha, de kleine Thaise kindjes vonden het ook maar al te mooi. Na het watergevecht kwam de president van Rangsit University langs’ en ging elke nationaliteit die op de universiteit studeert zich voorstellen met de vlag van je land in handen. Er studeren welgeteld bijna 40 verschillende nationaliteiten op de Universiteit. Van onze groep waren dat de landen Nederland, Duitsland, Indonesie, Vietnam, Frankrijk, Finland, Bulgarije en Finland. Onze Thaise lerares deed ook vrolijk mee en was op een gegeven moment ook zeiknat. Officieel hadden wij examen van 13:00 t/m 15:00 uur, maar dit schafte ze af en heeft beloofd ons allemaal een 8 te geven, ja zij kan dit maken blijkbaar.. maar mij hoor je niet klagen.

Zo raar, we zijn hier met een stuk of 80 studenten en iedereen vertrekt op verschillende tijden en dagen naar Bali.. iedereen ziet elkaar dus weer op Bali. Helaas gaat niet iedereen mee naar Bali, sommige volgen 1 moduul en vliegen dit weekend weer terug naar Nederland, of vliegen door naar Zuid-Afrika of Qatar. Jammer, want je bouwt hier echt een band op met zn allen! Ook ga ik dit land & de wereldstad Bangkok zeker missen want ik heb hier echt een super tijd gehad die ik echt niet had willen missen!

Zoooo, ik zal mijn laatste dingetjes eens gaan inpakken en nog snel even proberen te slapen want over 3 uurtjes worden we opgehaald met de taxi die ons naar de Airport brengt.

TOT OP BALI!!!