Dinsdag nacht 04:00 uur: de wekker gaat, tijd om me klaar te maken.

M’n ouders en zusje brachten mij naar Düsseldorf. Eenmaal aangekomen gewacht op Renee die even later aankwam. Met z’n allen koffie gedronken en vervolgens helaas afscheid moeten nemen van onze familie voor weet ik veel hoelang. Voor we het wisten vlogen we al weer naar Helsinki. Altijd als ik het vliegtuig instap kijk ik even naar links naar de cockpit. De stewardess zag dat ik wat nieuwsgierig naar binnen keek en zei: ga maar naar binnen hoor. Dus wij direct de cockpit induiken en zo kregen we ineens een rondleiding van de copiloot en legde hij alles uit hoe alles in z’n werk ging. Hij verzekerde ons nog even dat hij met zijn 14 jaar vliegervaring ons veilig in Helsinki zou brengen, nou gelukkig. De vlucht zelf duurde maar twee uurtjes maar bij aankomst in Helsinki hadden we een tussenstop van drie uren. Onze tijd hebben we maar gedood met in de Starbucks zitten met onze mobieltjes. 18:35 vloog ons vliegtuig weer verder naar Bangkok. Verder een prima vlucht gehad, maar ik kan nooit een oog dicht doen in het vliegtuig, hoe graag ik ook zou willen slapen, het lukt me gewoon niet. 09:00 uur plaatselijke tijd zijn we aangekomen in Bangkok. Toen de deuren open gingen kwam er gelijk zo’n warmte op je af gestormd. En die geur, die geur had ik twee jaar geleden voor het laatst geroken, maar deed me zo erg denken aan Bangkok. Ik voelde me gelijk weer thuis, haha. Renee en ik hadden direct de taxi gepakt voor naar ons hotel die we de laatste dag in Nederland al geboekt hadden. Het leek ons niet zo’n fijn idee om bij aankomst helemaal kapot nog eens te gaan zoeken naar een verblijf. Aniek zou later op die dag komen, maar ze liet weten vanuit Abu Dhabi dat haar vlucht naar Bangkok vertraagd was en dat het nog wel even kon duren. Om stipt 23:30 uur kwam Aniek ook aan. De volgende morgen heel vroeg op (06:00 uur) om naar de Ambassade van Myanmar te gaan. Dit omdat we maandag 16 januari naar Myanmar vlogen en daar hadden we een visum voor nodig. Voor elk land is dat wat makkelijker te regelen, maar omdat Myanmar nog niet zo toeristisch is en ze nog niet echt rekenen op toeristen gaat het allemaal wat moeilijker. We hadden ons laten vertellen dat de ambassade 08:00 uur al openging maar dat werd pas 09:00 uur.

Van tevoren had ik al gelezen dat je je paspoort moest inleveren, een kopie van je paspoort en 2 prachtige pasfoto’s. Bij aankomst bleek dat we ook nog andere formulieren moest invullen. Deze konden we vinden bij een copyshop op de hoek van de ambassade (lees een kopieermachine op straat waar ze de blaadjes uitdeelden). De rest van de dag hebben we vrij weinig gedaan omdat we echt slaap in moesten halen van de korte nachten en het vliegen. De volgende morgen zijn we met de tuktuk naar de rivier in Thailand gebracht om een vervolgens een boottocht te doen van ruim een uur. Twee jaar geleden hebben we ook eenzelfde boottocht gedaan, alleen ging deze langs alle kleine riviertjes in de stad waar de Thaise bevolking aan het water woont. Je ziet dan nog meer het contrast tussen arm en rijk in Thailand. Kleine huisjes die van ellende bijna uit elkaar vallen tot dikke witte villa’s. Ik heb het idee dat dit villa’s zijn die westerse mensen huren die in Thailand voor de grote internationale bedrijven werken. Na een heerlijk ritje kwamen we aan bij het tempelcomplex: Wat Arun! Hier hebben we ons denk ik zo’n twee uur vermaakt. Vervolgens zijn we teruggegaan om ons klaar te maken. In de avond gingen we naar Cloud 47, een hele mooie skybar op de 47^e verdieping. Hier hebben we een drankje gedaan (meer kon echt niet vanwege de prijzen) en hebben we van het uitzicht genoten. Gelukkig hing er volgens mij niet te veel smog waardoor we zowat heel Bangkok over konden kijken.
De volgende dag hebben wij uitgezocht wat we gingen doen voor Myanmar. De planning (of in iedergeval de route) was rond. De rest van de tijd vooral heel veel gechilled en veel rondgehangen rond Koh San Road waar alle backpackers rondhangen.
Die maandag lag ons paspoort voor ons klaar. Toen we binnenkwamen lag er een hele rij met tassen, flesjes water, slippers etc. Dit bleek de rij te zijn (iedereen moest iets persoonlijks neerleggen van zichzelf i.p.v. een lootje trekken of whatever).

Na dat we ons paspoort inclusief visum voor Myanmar binnen hadden zijn we gelijk met de taxi doorgereden naar het vliegveld. Om 20:00 uur vlogen we en een uurtje later kwamen we ook alweer aan. Direct bij aankomst staan de taxi’s alweer voor je klaar en een uur later waren we in ons hostel aangekomen. Bij aankomst kregen we direct uitleg over wat er allemaal te doen was in Yagon en we hebben daarom toen direct een planning gemaakt voor de volgende dag. Wat ons gelijk al opviel was hoe lief, gastvrij, behulpzaam en schattig de mensen hier zijn. Het lijkt wel of ze echt heel blij zijn dat je in hun land bent en ze behandelen je soms echt alsof je de koningin bent, want ik soms wel een beetje te ver vind te gaan. De volgende morgen zijn we vroeg opgestaan en hebben wij de circle trein gepakt. Dit is een drie uur durende treinrit die door heel Yangon rijdt. Dit was leuk om te doen omdat je met alle locals in de trein zit en er allerlei eten wordt verkocht. Wat ons ook opviel is dat vergeleken met Thailand hier juist mensen wel een beetje Engels spreken en ze dit ook heel graag met je willen delen. Iedereen wil een praatje met je maken en vraagt waar je vandaan komt. Wij hebben de drie uur niet afgemaakt maar zijn halverwege afgestapt bij een lake. Aan de lake lag een soort drakenboot waar we hebben gegeten. In de middag kwam het leukste gedeelte omdat we toen de Schwadagon Pagoda gingen bezoeken. Dit was een heel groot tempelcomplex van puur bladgoud, hoeveel ben ik even vergeten. Hier hebben we ons denk ik wel zo’n twee uurtjes vermaakt omdat het zo groot was en er zoveel te zien was. Aan het eind van de middag hebben we de taxi weer gepakt om een spot te vinden waar we de zonsondergang konden zien. We zijn uiteindelijk weer bij de lake beland omdat je vanaf daar ook de Pagoda kon zien. Toen het eenmaal donker was lichtte de pagoda op en weerspiegelde dit in het water, heel mooi om te zien. De volgende dag zijn we naar het nationaal museum geweest van Myanmar en daarna hebben we de nachtbus gepakt richting Inle Lake (Nuang Schwe). De rit zelf duurde zo’n 12 uren maar de service was echt perfect. Het leek wel een soort vliegtuig met stewardessen aan boord die je broodjes, cake, drinken en een kleedje gaven. We konden er zelfs films in kijken! Om 06:00 uur ’s ochtends kwamen we aan en we kregen even de schrik van ons leven. We waren de temperatuur van rond de 35 graden nu ongeveer wel gewend maar het was hier zo koud (10 graden), ja in Nederland was het op dat moment nog kouder maar geloof me als je alleen een kort broekje en shirtje aan hebt had je graag gewild dat je je winterjas had meegenomen. Om 07:00 uur kwamen we aan bij ons hostel en gelukkig konden we gelijk ons kamer in en mochten we aanschuiven bij het ontbijt. In de middag hebben we fietsen gehuurd en zijn we het dorpje gaan verkennen. We hadden ons al ingelezen over een wijngaard waar je wijn kon proeven. Na een tijdje rond fietsen vonden wij de berg waar de wijngaard was. Hier hebben we genoten van een wijntje en van de zonsondergang die echt heel mooi was daar. Terug in ons hostel hebben we gelijk een boottocht geboekt voor de volgende morgen. Ook nu moesten wij weer vroeg opstaan. Om 08:00 uur werden we opgewacht. We werden de hele dag langs allerlei bezienswaardigheden aan het meer gebracht. Ons eerste stop was bij een zilver shop waarbij ze lieten zien hoe ze al het zilver zelf maakten, erg interessant om te zien. Vervolgens zijn we naar een lokale markt gebracht waar ze allerlei soorten eten verkochten. Vis en vlees werd gewoon in de brandende zonlicht op de grond verkocht, haha. Verder zijn we nog bij de longnecks geweest, bij een fabriekje waar ze sigaren maakten, drijvende dorpen, langs andere kleine martkjes, een tempelcomplex en tot slot langs de vissers die op 1 been in hun bootje en hun visnet hun vis vangen. Met een been staan ze op de boot en met de andere been bewegen ze zich voort, superknap en leuk om te zien.

De volgende dag hebben we weer onze fietsen gepakt en zijn we langs het meer gaan fietsen. Op een gegeven moment kwamen we een slang tegen (gelukkig wel dood) van ik denk ik wel twee meter.. die leven hier dus ook. We konden eigenlijk niet verdwalen want overal komen mensen naar je toe om je de weg te wijzen. Om naar de overkant van het meer te komen hebben we de boot weer gepakt en aan het eind van de dag zijn we weer naar de wijngaard gegaan om daar weer van onze zonsondergang te genieten. Onze laatste dag bij Inle Lake was een relax dagje waarbij we de hele dag bij een hotspring hebben gelegen. Ze hadden baden van 36t /m 40 graden, superlekker.

Om naar Bagan te komen moesten we weer de nachtbus pakken. Om 19:00 uur vertrok de bus en om 04:00 uur vroeg in de morgen kwamen we al aan. Daar hadden we de taxi gepakt en de taxichauffeur wist ons wel te vertellen waar ons hotel was. Na een uur rond rijden hadden we ons adres nog steeds niet gevonden en heeft hij uiteindelijk een ander hostel voor ons geregeld waar we gelukkig ook gelijk in konden. Die dag hebben we e-bikes gehuurd en zijn we langs tempels gereden om ook hier weer de beste spot te vinden om van de zonsondergang te genieten. Uiteindelijk kwamen we aan bij een hele grote tempel wat stikte van de mensen die hetzelfde plan hadden als ons. Op dat moment kwamen we een paar Myanmarese jongetjes tegen van een jaar of 8, die EUR 1,80,- in handen hadden en vroegen hoeveel dit waard is in Kyats (het geld van Myanmar). Vervolgens lieten ze ons al hun verzamelde geld zien van alle landen. Ik denk dat ze wel meer dan 40 landen in hun handen hadden. De jongetjes wisten ons te vertellen dat zij wel een betere plek wisten voor de zonsondergang. Ze vroegen aan ons hoeveel scooters we hadden en gaven aan dat zij wel eentje konden lenen en dat wij achter hun aan konden rijden. Ze brachten ons naar een iets wat kleinere tempel en hier hebben we genoten van de zonsondergang. De volgende morgen moesten we de wekker alweer vroeg zetten (04:00 uur), om 05:00 uur stonden we klaar om weer scooters te huren en direct door te rijden naar een geschikte tempel waar we de zonsopgang konden zien samen met de luchtballonnen. Elke morgen gaan er ongeveer 21 luchtballonnen de lucht met zonsopgang, echt een heel mooi gezicht om te zien. Half 6 stonden we er al alleen bleek de zon pas rond half 7 op te gaan, maar goed zo hadden we wel als vast een mooi plekje opgeëist, want het werd steeds drukker op de tempel. Van tevoren hadden we juist uitgezocht bij welke tempels er niet veel mensen kwamen omdat het bij de grotere tempels echt stikt van de mensen, maar dit hadden meer mensen waarschijnlijk in hun hoofd want ‘onze tempel’ was op een gegeven moment ook vol, haha.
Rond 7 uur konden we in de verte de luchtballonnen zien opstijgen, en zo hebben we ongeveer iets meer dan een half uur kunnen genieten van de zonsopgang samen met de luchtballonnen. Daarna zijn we direct doorgereden naar ons hotel waar we gelijk konden aanschuiven bij het ontbijt. Na het ontbijt hebben we een planning gemaakt waar we allemaal langs wouden gaan op een scooter. In Bagan zijn namelijk meer dan 4000 tempels en we wouden er wel een aantal gaan bezoeken. De vijf bekendste tempels hebben we bezocht. Op de scooter merk je er niet zo veel van, maar als je de tempels bezocht merkte je pas hoe heet het wel niet was, ik denk echt wel zo’n 38 graden in de brandende zon, maar de tempels waren het wel waard.

De volgende morgen hebben we de bus gepakt naar Mandalay. Gelukkig ligt Mandalay niet zo ver van Bagan af en zaten we maar 5 vijf uur in de bus. ’s Avonds kwamen we aan en hebben we ook gelijk weer een planning gemaakt voor de volgende dag.
De volgende ochtend hebben we eerst gekeken naar een vlucht voor Bangkok.
In Inle Lake waren we er al achter gekomen dat de grenzen van Myanmar naar Laos gesloten waren en dat er dus geen mogelijkheid voor ons is om direct naar Laos te gaan vliegen, varen, rijden of whatever, iets wat wel ons plan was. We hebben best veel tijd gestoken in het vinden naar goedkopere vliegtickets voor naar Laos (alles wel via Bangkok) maar dat kwam uit op zo’n rond 300 euro!!! Dus we moesten iets anders verzinnen. We lieten het hotel bellen naar Mandalay Airport en zij hadden nog een goedkopere ticket gevonden naar Bangkok, we besloten hier maar voor te gaan en vanaf daar verder te kijken wat we gingen doen. We pakten de taxi en hebben een tempel bezocht, de Mandalay Hill beklommen (1700 treden ofzo en 35 graden, maar we hebben het gered). Uiteindelijk hadden we wel een heel mooi uitzicht over de stad. Boven op de hill ontmoeten we twee jongens uit Engeland en Zwitserland waar we beneden de berg nog mee gegeten hebben en een andere witte tempel hadden bezocht. Het was toen ook alweer eind van de middag en daarom pakten we snel de taxi om naar Mandalay bridge te rijden. Hier lopen altijd heel veel monniken rond die daar van de zonsopgang genieten, zo wij ook. Aniek had op internet nog een leuk tentje gevonden midden in de stad, maar alle taxi’s waren al weg dus besloten we achter op de scooter te gaan, maar dat ritje duurde wel 3 kwartier haha en het is hier net zo chaotisch als op Bali waarbij ik vaak mijn hart vasthield of we geen ongeluk zouden krijgen.

Eenmaal aangekomen in het hotel wouden we de tickets betalen die voor ons geboekt zouden worden. Hier wisten ze niks van af en ze zeiden dat ze even met hun collega zouden bellen die het geboekt zou hebben en dat ze dan naar ons toe zouden komen. Een uur later klopten ze aan en gaven ze aan dat er niets geboekt was. Daar stonden we dan al onze spullen in te pakken voor de volgende morgen. Ze gaven ons nog een adres ergens midden in de stad waar we nog heen konden gaan om tickets te boeken. Dus wij snel weer bij een paar mannen achter op de scooter die ons er heel snel heen brachten. Gelukkig konden ze nog dezelfde vlucht voor ons boeken (ook al dat duurde dat wel een uur voor dat ze dat eindelijk voor elkaar hadden en waren ze eigenlijk ook al gesloten haha). Op dit moment zit ik in het vliegtuig naar Bangkok en we gaan zo meteen op de airport bekijken of we direct met de bus naar Cambodja kunnen gaan of de volgende morgen. We hebben besloten dat we Laos dan na Cambodja pakken en dan Vietnam!

Myanmar is trouwens echt een aanrader. Alle Zuid Oost Azië landen zijn erg toeristisch, maar Myanmar is nog heel erg opkomend. Dit merk je ook heel erg aan de mensen. Ze zijn totaal niet zo opdringend als in Thailand, maar heel erg vriendelijk, heel erg behulpzaam en ze lijken echt blij met je te zijn. Dus voor degene Myanmar nog eens willen bezoeken, zou ik dat binnen een paar jaar wel gaan doen omdat nu de toeristen het land nog niet echt hebben gevonden.

xx